Łowiectwo jest elementem ochrony środowiska przyrodniczego – tak definiuje je ustawa „Prawo łowieckie" z 1995 r. Zwierzęta łowne (20 proc. gatunków ssaków i 12 proc. ptaków występujących w Polsce) są dobrem ogólnonarodowym i własnością Skarbu Państwa. Gospodarowaniem zwierzyną łowną, zgodnie z zasadami ekologii oraz racjonalnej gospodarki leśnej, rolnej i rybackiej, zajmują się myśliwi zrzeszeni w Polskim Związku Łowieckim oraz leśnicy.

Co robimy w łowiectwie?

Leśnicy uczestniczą w ustalaniu liczebności zwierzyny leśnej, co jest konieczne do prowadzenia właściwej gospodarki populacjami zwierzyny. Polega ona na utrzymaniu stanu liczebnego zwierzyny na poziomie, który z jednej strony gwarantuje zachowanie trwałości lasów, z drugiej – daje gwarancję właściwego rozwoju populacjom zwierząt.

W ramach gospodarki łowieckiej leśnicy także:

• Prowadzą program poprawy naturalnych warunków bytowania zwierzyny przygotowując łąki i  poletka łowieckie w lasach, wzbogacając skład gatunkowy drzewostanów i obrzeży lasu,
• Realizują program małej retencji co poprawia wartości i osłonowe biotop oraz wzmacnia ich bioróżnorodność,
• Przy zadaniach z zakresu pozyskiwania surowca drzewnego dbają aby jak największa jego masa była wykorzystywana jako żer dla zwierzyny przez pozostawianie ściętych drzew na kilka tygodni do zgryzania i spałowania w okresie jesień-zima,
• Włączają się w działania zwalczania afrykańskiego pomoru świń w populacji dzików przez monitorowanie populacji, migracji, zbieranie szczątek martwych zwierząt z lasu,
• Uczestniczą czynnie w pracach nad odtwarzaniem zanikających gatunków zwierząt dziko żyjących. Przykładem może być restytucja żubra, który do roku 1925 został w Polsce niemal wytępiony. Z sukcesem przeprowadza się obecnie m.in. reintrodukcję głuszca i cietrzewia,
• Prowadzą szkolenia z zakresu łowiectwa, w tym także staże dla nowo wstępujących w szeregi Polskiego Związku Łowieckiego,
• współpracują z jednostkami naukowymi w zakresie prowadzenia badań naukowych, realizacji prac inżynierskich, magisterskich i doktorskich.

Elementem gospodarki łowieckiej są odstrzały zwierzyny. Odbywają się one zgodnie z polskim i unijnym prawem, określającym m.in. okresy, w których można na konkretne gatunki zwierząt polować. Odstrzał ma na celu utrzymanie optymalnych liczebności zwierzyny – bezpiecznych zarówno dla samej populacji, jak i środowiska.

Łowiectwo jest w naszym kraju trwale wpisane w kulturę narodową. Znalazło odbicie w sztuce i literaturze. Uformowało trwałe wartości obyczajowe oraz moralne. Współcześni myśliwi starają się te wartości kultywować, rozwijać i wzbogacać. Nie tylko przestrzegają w swej działalności przepisów prawa, regulaminów i statutów, lecz także postępują zgodnie z przyjętymi od wieków normami etycznymi i kultywują dawne zwyczaje.

Ośrodki hodowli zwierzyny Lasów Państwowych

Oprócz kół łowieckich prowadzących gospodarkę łowiecką w dzierżawionych przez siebie obwodach łowieckich , prowadzą ją także nadleśnictwa w tzw. obwodach zarządzanych. Na zarządzanych przez Lasy Państwowe terenach znajdują się 232 obwody łowieckie, które stanowią 147 ośrodków hodowli zwierzyny (OHZ). Zajmują one powierzchnię ponad 1,8 mln ha. Obwody Lasów Państwowych cieszą się ciągle rosnącym zainteresowaniem wśród myśliwych krajowych i zagranicznych. Corocznie w OHZ LP organizowanych jest ponad 50 tys. polowań.

Na terenie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Białymstoku ośrodki hodowli zwierzyny funkcjonują w 19 nadleśnictwach, które dysponują łącznie 43 obwodami wyłączonymi, obejmującymi powierzchnię 272 106 ha, w tym 175 293 ha lasu.

Szacowanie liczebności zwierząt łownych wiosną 2021 wykazało następujące poziomy liczebności zwierzyny grubej w RDLP Biaystok:  łosie 10.2 tys., jelenie 19,7 tys., sarny 42,2 tys., dziki 2,3 tys. osobników.