Przez niespełna miesiąc, pracownicy Nadleśnictwa Krynki (RDLP w Białymstoku) mieli pod swoją opieką dwuletniego Bielika zwyczajnego z Lubelszczyzny.

Wycieńczonego ptaka nad zamarzniętym Bugiem, w okolicach Drohiczyna znaleźli spacerowicze. Bielik od razu trafił pod opiekę dr n. wet. Elżbiety Moniuszko. Jego stan oceniono jako bardzo słaby z objawami hipotermii, brakiem reakcji na ogólne oględziny (ptak nie wstawał, nie miał czucia w skokach, nie stawiał oporu). Pierwsza pomoc weterynaryjna uwzględniła nawodnienie ptaka i iniekcyjne podanie środków wzmacniających. Następnie przez trzy tygodnie ptak przebywał w Ośrodku Rehabilitacji Dzikich Ptaków i Ssaków „Przytulisko” w Studzionce (Nadleśnictwo Krynki), gdzie przeszedł proces rehabilitacji.

W przypadku Bielika zwyczajnego najważniejsze w procesie przywracania go naturze były cztery, pierwsze doby. Ptak został umieszczony w ciepłym i zamkniętym pomieszczeniu. Drugiego dnia samodzielnie zaczął jeść ryby w rozdrobnionej formie, podawane przez pracownika „Przytuliska” (z uwagi na brak sprawnych skoków).

Na tym etapie rehabilitacji nieocenieni okazali się uczestnicy nieoficjalnych mistrzostw świata w łowieniu podlodowym w Wiżajnach. Akcja pod hasłem "Ryby dla BIELIKA" okazała się sukcesem. Jednodniowe łowienie zapewniło Bielikowi pokarm na kilka kolejnych dni, w ciągu których odzyskiwał siły i czucie w skokach.

W piątej dobie rehabilitacji ptak został przeniesiony do woliery, gdzie zaczął używać skrzydeł, regularnie przyjmować pokarm i oddawać się ulubionym kąpielom, które dla postronnego obserwatora były zjawiskowe. Do dnia wypuszczenia Bielika na wolność, pracownicy "Przytuliska" prowadzli codzienny monitoring stanu jego zdrowia i prace opiekuńczo-pielęgnacyjne.

Niezwykły moment przywrócenia bielika naturze, można obejrzeć na profilu Facebook Nadlesnictwa Krynki.

Bielik zwyczajny, Haliaeetus albicilla, to jeden z największych, lęgowych ptaków szponiastych. Najczęściej spotykany na otwartych, zalesionych roówninnych terenach Europy i Azji, znajdujących się w pobliżu rzek i jezior. Bielik zwyczajny – błędnie nazywany orłem– jest ptakiem drapieżnym należącym do rodziny jastrzębiowatych (podrodziny myszołowów i orłanów), którego przeciętna długość życia szacowana jest na 30-40 lat. Ciekawe wydają się doniesienia naukowe, które wskazują, że średnica największego, odnalezionego gniazda Bielika zwyczajnego miała prawie trzy metry, wysokość zaś wynosiła sześć metrów, a waga osiągnęła dwie i siedem dziesiątych tony [Mario Ludwig, Architekci natury, 2018].