czas żarnowca

Żarnowiec miotlasty to krzew z rodziny bobowatych, czyli tej samej, do której należy, np. robinia akacjowa (zwana potocznie, choć błędnie, akacją), wszystkie koniczyny czy popularne w ogródkach przydomowych groszki. W Polsce jest rośliną pospolitą, co zawdzięcza swym niezwykłym właściwościom pozwalającym jej występować na niemal wszystkich typach gleb, nawet tych mało żyznych i suchych. Jest to możliwe dzięki symbiozie z bakteriami, które pozwalają na przyswajanie azotu niedostępnego normalnie dla roślin.

W związku z tym leśnicy często mawiają, że żarnowiec jest błogosławieństwem dla gruntów ubogich, gdyż związany przez niego azot staje się dostępny także dla innych roślin i prowadzi do użyźnienia gleby.

Żarnowiec nazywany bywa jednak również przekleństwem gruntów żyznych - rośnie tam bardzo szybko tworząc gęste łany utrudniające wzrost innym gatunkom, które w przyszłości mają stać się lasem.

Żarnowiec miotlasty znany jest ze swoich właściwości leczniczych – zawarty w nim alkaloid, sparteina, znajduje zastosowanie przy produkcji leków skutecznych przy arytmii serca, migotaniu przedsionków, częstoskurczach i zaburzeniach krążenia obwodowego oraz w przypadłościach ginekologicznych. Obniża także wrażliwość nerwową, spowalnia oddech i działa moczopędnie. Określenie „miotlasty” w nazwie nie jest przypadkowe – niegdyś wyprostowane pędy tego gatunku wykorzystywane były przy produkcji mioteł, a i obecnie w niektórych miejscach służą w grudniu jako tradycyjne rózgi wręczane niegrzecznym dzieciom zamiast prezentu.