Aktualności Aktualności

Długouchy kot

Kot, szarak, kopyra czy spiuch – to jedne z wielu kryptonimów zająca (Lepus europaeus) - jednego z przedstawicieli zajęczaków, które różnią się od gryzoni obecnością drugiej pary siekaczy w szczęce. Jednak to nie zęby, a uszy stały się jego znakiem rozpoznawczym. Zastanawialiście się dlaczego są takie duże?

Zające są bardzo czujnie, kiedy przeciwnik znajdzie się w pobliżu, zastygają w bezruchu, z nadzieją, że zostaną niezauważone. A jeśli się nie uda? Wtedy biorą długie skoki (tylne nogi) za pas. Podczas ucieczki zające potrafią rozwijać prędkość nawet do 80 km/h! Dodatkowo są bardzo zwinne. Kluczą między roślinnością, robią uniki, ostre zwroty i dalekie skoki (nawet na 4-5 m!), mogąc bez problemu wrócić do pełnego biegu.

 

Zające słyną z niezwykle czułego słuchu. Ich uszy działają jak łapacze fal dźwiękowych. Mogą nimi obracać w różnych kierunkach, niezależnie od siebie. Zakres słyszalności długouchych wynosi średnio 96 Hz - 49 000 Hz. W porównaniu przeciętny człowiek słyszy w przedziale 16 Hz – 20 000 Hz, pies do 45 000 Hz, a najlepiej słyszące stworzenie na świecie - motyl barciak większy, rejestruje dźwięk o częstotliwości 300 000 Hz! Co ciekawe zające znacznie lepiej od ludzi wychwytują wysokie dźwięki np. gwizd lub brzęczenie komara, w przeciwieństwie do tych bardzo niskich tj. brzmienie gitary basowej czy odgłosy grzmotów - te są bardziej słyszalne dla człowieka. Długie uszy pomagają również w termoregulacji - zwierzę oddaje przez nie nadmiar ciepła. Poza doskonałym słuchem, zające mogą poszczycić się również świetnym wzrokiem. Dzięki bocznemu rozstawieniu oczu, ich kąt widzenia obejmuje niemal 360° !

 

Jednak to na słuchu polegają znacznie bardziej niż na jakimkolwiek innym zmyśle. Jest on nieoceniony przy wykrywaniu zagrożeń, bo mimo swoich „supermocy” zające mają niewielkie szanse w starciu z licznymi wrogami. Zawsze muszą nadstawiać uszu i mieć oczy dookoła głowy, bo czyha na nie wiele niebezpieczeństw. Wśród ich nieprzyjaciół znajdziemy chociażby: lisy, żbiki, kuny, łasice, tchórze, dziki, puchacze, jastrzębie i sokoły. Najmłodszym zajączkom zagrażają również kruki, wrony, sroki, bociany, a nawet sójki.

 

 

Bibliografia:

1. Graclik A. 2022. Dziki poradnik przetrwania. Wyd. Grupa Wydawnicza Foksal Sp. z o.o. Warszawa. ISBN: 978-83-280-9348-5.1.

2. Gryz J., Krauze-Gryz D. Why did Brown hare Lepus europaeus disappear from some areas in central Poland. Diversity. 2022;14:465. doi: 10.3390/d14060465.

3. Peacock, John; Pintelon, Rik; Dirckx, Joris; 2015. Nonlinear Vibration Response Measured at Umbo and Stapes in the Rabbit Middle ear. Jaro-Journal Of The Association For Research In Otolaryngology; 2015; Vol. 16; iss. 5; pp. 569 - 580

4.Ratkiewicz M., Rode P. 2022. Różnorodność Miasta Białegostoku. Ssaki Białegostoku. Wyd. Prezydent Miasta Białegostoku. Białystok. ISBN: 978-83-954504-7-1.

5. Stephan W. 1905. Zając pospolity. Wyd. Łowiec Polski. Warszawa

6. Wolfram K., Leończuk J. 2011. Wielka Księga Zwierząt Puszczy Knyszyńskiej. Wyd. Lokalna Grupa Działania – Puszcza Knyszyńska. Supraśl. ISBN: 978-83-931181-6-8.

7.https://geekweek.interia.pl/technauka/news-motyl-najlepiej-slyszacym-zwierzeciem-na-swiecie,nId,965047