Symbol tkliwości i miłosnego uczucia

Chaber łąkowy to gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych. Jest gatunkiem zmiennym morfologicznie. Mogą występować odmiany różniące się morfologią liści lub kwiatów. Miesza się z innymi chabrami, m.in. chabrem nadreńskim, czy driakiewnikiem.

Chaber to symbol tkliwości i miłosnego uczucia.

Rodzimy obszar jego występowania to niemal cała Europa, Afryka Północna i obszary Azji o klimacie umiarkowanym (Azja Zachodnia, Syberia, Kaukaz). Jako gatunek zawleczony rozprzestrzenił się także w Ameryce.

Z powodu owłosienia liści i łodyg nie jest zjadany przez zwierzęta.

W Polsce występuje zarówno na niżu jak i w górach. Rośnie na łąkach, pastwiskach, przydrożach, miedzach, w zaroślach i na obrzeżach lasów. Występuje na glebach gliniastych, piaszczystych, średnio próchnicznych.

fot. Anna Jakimiuk

Roślina wykształca wzniesioną, kanciastą łodygę, rozgałęzioną w górnej części. Dorasta do wysokości nawet 1 metra. Wyrastają z niej liście o jajowatym kształcie i niepodzielonej blaszce liściowej. Kwiaty, skupione w koszyczkach, rozwijają się na szczytach rozgałęzień. Są rurkowate, zazwyczaj fioletowopurpurowe, choć sporadycznie spotkać można białe. Brzeżne kwiaty rurkowate są większe od środkowych i mają postrzępione końce. U nasady koszyczków kwiatowych pojawiają się jajowate okrywy. Tworzą je gęsto ułożone, łuskowate listki.

Kwiaty są przedprątne, zapylane przez motyle i błonkówki.

Kwitnące kwiaty chabra łąkowego możemy spotkać na naszych polach i łąkach od czerwca do października.

Chaber łąkowy to roślina ozdobna, bardzo wdzięczna, łatwa w uprawie i skromnych wymaganiach.

Jest idealna na rabaty do ogrodów naturalistycznych, w stylu rustykalnym. Kwiaty doskonale nadają się do suszenia i do wazonu. 

fot. Anna Jakimiuk

Dawniej na Podlasiu kwiaty tej rośliny były używane do okadzania.

Charakterystyczne kwiaty tej rośliny można znaleźć w góralskiej sztuce ludowej, gdzie stanowią wdzięczny i bardzo popularny motyw zdobniczy.