Co robi leśnik zimą?

Początek roku to doskonały okres na wykonywanie szacunków brakarskich, czyli wyznaczenie drzew przeznaczonych do usunięcia w kolejnych latach. Jest to bardzo odpowiedzialne zadanie, a leśnik wie ile może zaznaczyć drzew, aby zachować równowagę drzewostanu i doprowadzić odpowiednią dla drzew ilość światła. Podczas wykonywania szacunków brakarskich, każde drzewo traktowane jest indywidualnie. Leśnik musi mieć wiedzę o różnych wymaganiach środowiskowych każdego gatunku drzewa, aby pracę tą wykonać prawidłowo.

Pozyskanie drewna w Lasach Państwowych trwa przez cały rok. Widok ściętych drzew u niektórych może wywołać wręcz oburzenie lub protest. Jest to zrozumiała reakcja ludzi wrażliwych na otaczające piękno przyrody. Jest to jednak zwyczajna przemiana pokoleń, część zrównoważonej gospodarki leśnej. Rozmiar pozyskania drzew w żaden sposób nie zagraża stabilności lasów. Jest również jedną z form zachowania lasów dla przyszłych pokoleń – w tych miejscach niedługo będą rosły młode drzewka. Drewno jest odnawialnym zasobem przyrody, z którego nieustannie korzysta każdy z nas.

Poza planowaną wycinką drzew, wykonywane są tak zwane zabiegi sanitarne. Polegają one na usuwaniu drzew uszkodzonych, między innymi przez wiatr czy śnieg, lub zaatakowanych przez szkodniki owadzie. Drzewa zaatakowane przez szkodniki wtórne (czyli owady, które atakują osłabione już wcześniej drzewa) są z lasu wywożone. Po to, aby ochronić pozostałe, zdrowe osobniki przed ich atakiem, zanim dojrzały owad wyleci spod kory.

Zima to doskonały okres na zbiór szyszek z drzew iglastych. Szyszki, w których znajdują się nasiona, zbierane są z drzewostanów specjalnie do tego wyznaczonych - czyli zdrowych, o dobrych genach i dużej odporności. Te nasiona są podstawą do wyhodowania sadzonek, które docelowo będą rosły w naszych lasach.

Leśnik jest w lesie niezależnie od pogody, by dzięki posiadanym umiejętnościom dbać o ciągłość jego trwania.

Zima to trudny okres dla zwierzyny. Niekorzystne warunki atmosferyczne znacznie utrudniają zdobywanie przez nią pokarmu. Dla dziko żyjących ptaków pracownicy Lasów Państwowych systematycznie rozwieszają w lasach specjalną karmę, bogatą w składniki odżywcze. Leśnicy pamiętają także o większych zwierzętach - dzikach, sarnach, jeleniach czy łosiach. Specjalnie dla jeleniowatych systematycznie zimą  wykłada się tzw. drzewa zgryzowe. Polega to na ścięciu i pozostawieniu do zgryzania drzew obfitujących w młodą, soczystą korę, między innymi takich gatunków jak: sosna, świerk czy topola osika, w miejscach największego zagęszczenia jeleniowatych. Inną formą dokarmiania jest wykładanie siana, sianokiszonki czy różnego rodzaju warzyw (marchew, buraki, kukurydza). Pożywienie takie jak siano czy sianokiszonka często jest umieszczane w paśnikach. W lasach możemy spotkać również tak zwane lizawki, w których znajdują się kostki specjalnej soli, bogatej w składniki mineralne. Dostarczenie ich jest bardzo ważne, szczególnie gdy zwierzęta nie mają dostępu do pełnowartościowego pożywienia.