Asset Publisher
Wielki apetyt na korę
Na zdjęciu pień drzewa ze zdartą korą
Na zdjęciu ścięte drzewo obdarte przez zwierzynę z kory
Na zdjęciu modrzew z zabezpieczonym przed spałowaniem pniem
Na zdjęciu drzewo zgryzowe
Zjawisko zdzieranie zębami przez zwierzęta tj. jelenie, łosie czy daniele kory z drzew stojących lub ściętych nazywamy SPAŁOWANIEM
Powodem spałowania jest zapotrzebowanie zwierząt na składniki mineralne, które zawarte są właśnie w korze. Szczególnym przysmakiem jest kora młodych sosen, świerków, modrzewi, osik i dębów.
Zwierzę podcina siekaczami korę i szarpiąc głową odrywa ją całymi pasami (tzw. spała letnia). Zimą, gdy jest trudniej zerwać korę, małymi kawałkami po prostu ją struga (spała zimowa).
Powstające w ten sposób rany, stają się miejscem wnikania wielu groźnych patogenów chorobotwórczych, które mogą negatywnie wpływać na rozwój drzew. Głębokie rany, często prowadzą do przerwania wiązki przewodzącej, transportującej wodę i składniki mineralne z korzeni do korony, a co za tym idzie mogą doprowadzić do śmierci drzewa.
Gdy szkody nie są duże, drzewostan sobie poradzi, jednak gdy obejmują one rozległy obszar musimy chronić młode drzewa.
Jak chronimy?
- wykładamy tzw. drzewa zgryzowe, czyli ścięte drzewa, które zwierzyna do woli może „oskubywać” z kory;
- najzwyczajniej w świecie grodzimy uprawy, by w ten sposób dać im szansę na prawidłowy rozwój i wzrost;
- osłaniamy pnie różnego typu osłonkami;
- smarujemy pnie substancją zawierającą krzemionkę, która nieprzyjemnie chrzęści w zębach i nie smakuje zwierzętom.
