Aktualności
#ZostańwDomu. Przeczytaj „Echa Leśne”
Już można pobrać najnowsze „Echa Leśne”. W kwartalniku jak zwykle duża porcja przyrodniczych ciekawostek, interesujących artykułów o polskich lasach oraz pięknych fotografii.
W artykule „Gniazdo gniazdu nierówne” Paweł Fabijański opisuje różne rodzaje ptasich domów, bo wiadomo, ile gatunków ptaków tyle gniazd.
Nie oznacza, to jednak że skrzydlatym mieszkańcom lasów wszystko jedno gdzie mieszkają – uważa autor tekstu w „Echach Leśnych”.
Wiele gatunków ptaków buduje gniazda na ziemi, m.in. kuraki leśne: głuszce, jarząbki, cietrzewie i niektóre ptaki śpiewające, np. skowronek borowy i słowik.
Te ostatnie wiją gniazda pod osłoną gęstych krzaków, przez które trudno się przedrzeć większemu zwierzęciu, potencjalnemu wrogowi. Z tego samego powodu strumieniówki wybierają wyrastające w czerwcu zwarte łany pokrzyw. Najważniejsze, żeby gniazdo zapewniało ochronę przed drapieżnikami.
Kszyki, nie tylko budują gniazda w zaroślach (turzycy), ale także nigdy do niego wlatują, lecz wchodzą „na piechotę”, klucząc ostrożnie przez ostatnie kilkanaście metrów.
Autor tekstu opisuje zwyczaje mieszkaniowe innych gatunków. - Liczna grupa ptaków śpiewających osiedla się w gąszczu liści młodych drzewek, krzewów i roślin zielnych. Wiązkami uschniętych traw starannie mocują gniazda do łodyg lub gałązek albo w ich rozwidlenia ciasno wciskają swoje konstrukcje – można się dowiedzieć z „Ech Leśnych”.
Znakomitym miejscem do założenia rodziny są dziuple. Dzięcioły z reguły, co roku wykuwają nowe, a te stare chętnie zajmują przedstawiciele innych gatunków. Najważniejszym kryterium wyboru dziupli jest wielkość otworu wejściowego (tak dobrana, żeby nie zmieściło się w nim żadne zwierzę większe od lokatora), wysokość, na której się znajduje oraz miejsce, tj. typ lasu, jego zwarcie i nasłonecznienie.
Dziuplaki zaczynają lęgi wcześniej, a ich młode pozostają w gniazdach dłużej niż ptaków budujących otwarte gniazda. W dziuplach zakrytych mieszka wiele gatunków sów, sikor, muchołówki białoszyja i żałobna, kowalik, gołąb siniak, a nawet dwa gatunki kaczek: gągoły i nurogęsi. Pół otwarte i otwarte, powstałe zwykle na skutek próchnienia lub mechanicznego uszkodzenia drzewa, chętnie zajmują kosy, muchołówki szare oraz kopciuszki i pleszki.
Najwyższe piętra przeważnie zajmują ptaki szponiaste, jak rybołowy, bieliki, orły czy kanie.
Gniazda skrzydlatych drapieżników zbudowane są z suchych gałęzi, często są wykorzystywane przez wiele lat – co roku są naprawiane i rozbudowywane, osiągając ciężar nawet kilkuset kilogramów. Mimo że ich mieszkańcy są bardzo płochliwi, to – ze względu na dużą (ok. 2-metrową) rozpiętość skrzydeł – ich gniazda zwykle położone są w drzewostanach o dość luźnym zwarciu albo blisko dróg. Wyjątkiem są orliki, lubiące ukrywać swoje rodzinne lokum w gęstwinie koron świerków.
Jak uważa Paweł Fabijański kształt i umiejscowienie ptasich gniazd zawsze mają głębokie uzasadnienie, gdyż tak przejawia się mądrość wielu pokoleń ich skrzydlatych mieszkańców.
