Złoć żółta być może nie jest szczególnie okazała, ale wygląda bardzo wdzięcznie.

Na poszukiwania tych złocistych zwiastunów wiosny warto wybrać się w ciepły i słoneczny dzień. To właśnie w takich warunkach około dwucentymetrowe kwiaty, przypominające złote gwiazdki rozpościerają swoje płatki w kierunku słońca. Kiedy jest zimno lub deszczowo kwiaty zamykają się i złocie są wtedy trudne do wypatrzenia, gdyż tylko wewnętrzna strona płatków jest wybarwiona na złotożółto. Na zewnątrz płatki są zielone, a więc kiedy kwiaty są zamknięte naprawdę trudno odnaleźć je pośród wybujałej wiosennej trawy.

Złoć żółta to roślina dość pospolicie rosnąca w Polsce i na sporym obszarze Europy. Można ją spotkać w wilgotnych lasach liściastych, jak również w parkach, a nawet na trawnikach czy zieleńcach w centrum miasta.

Złoć żółta, fot. Anna Jakimiuk

Po czym można rozpoznać tę właśnie roślinę? Złoć żółta ma wąskie i długie liście. Z cebuli wyrasta też łodyżka, na której pojawia się od 3 do 7 kwiatów w intensywnie żółtym kolorze. Złoć należy do rodziny liliowatych i rzeczywiście po momencie wnikliwego przypatrzenia, można się w niej dopatrzyć miniaturki lilii.

Złoć jest łatwa w uprawie. Należy wybrać miejsce w półcieniu lub słońcu. Ziemia powinna być wilgotna i bogata w azot. Warto ją sadzić pod drzewami i krzewami liściastymi. Pamiętajmy, że to leśna roślina i właśnie takie warunki ma w naturalnym środowisku.

Złoć żółta, fot. Anna Jakimiuk

W Polsce najbardziej popularny jest właśnie ten gatunek złoci, ale warto wiedzieć, że można spotkać także np. złoć łąkową (również dość rozpowszechnioną), a także złoć polną czy złoć małą. Wszystkie te gatunki są bardzo do siebie podobne i niekiedy wręcz krzyżują się ze sobą.