Gatunek znajduje się pod ochroną ścisłą, wpisany jest na listę gatunków Natura 2000. Jego naturalne siedlisko związane jest z otwartymi zbiorowiskami roślinnymi, z obrzeżami lasów lub prześwietleniami w drzewostanach. Za główną przyczynę zmniejszania się populacji uważa się wzrost zacienienia jego stanowisk. Dlatego podstawowym zabiegiem ochronnym jest przywrócenie dobrego oświetlenia.

Leśnicy z Hajnówki opierają się na sporządzonej na te potrzeby opinii dr. Artura Obidzińskiego z Samodzielnego Zakładu Botaniki Leśnej SGGW w Warszawie. Ekspertyzę taką wykonano również dla sasanki otwartej, mieczyka dachówkowatego i groszku wschodniokarpackiego.

Działania ochronne polegały na usunięciu drzewek świerkowych, brzozowych i dębowych w dwóch lokalizacjach. Podobne czynności wykonano już wcześniej, dwa lata temu. W bieżącym roku zaobserwowano w tym miejscu wzrost ilości osobników leńca.

Ochrona przyrody Puszczy Białowieskiej jest jednym z najważniejszych kierunków działalności leśników z tamtejszych nadleśnictw.

- Cel naszej pracy to dokładnie to, o czym mówi ustawa o ochronie przyrody: „…zachowanie różnorodności biologicznej, zapewnienie ciągłości istnienia gatunków roślin, zwierząt i grzybów, wraz z ich siedliskami, przez utrzymywanie lub przywracanie do właściwego stanu ochrony" – mówią leśnicy z Nadleśnictwa Hajnówka.

Ochrona przyrody, w rozumieniu ustawy, polega na zachowaniu, zrównoważonym użytkowaniu oraz odnawianiu zasobów, tworów i składników przyrody m.in. roślin, zwierząt i grzybów objętych ochroną gatunkową i siedlisk przyrodniczych.

Ochrona gatunkowa to tylko jedna z form ochrony przyrody. Ochrona ta dotyczy najczęściej gatunków rzadko występujących, podatnych na zagrożenia oraz objętych ochroną na podstawie umów międzynarodowych. Może być ochroną ścisłą lub częściową.

Leniec to bylina wysokości 10-30 cm, o płożącym się kłączu oraz rozłogach, z których wyrastają liczne, nierozgałęzione, ulistnione łodygi. Jest geofitem, półpasożytem, który za pomocą ssawek czerpie wodę i sole mineralne z korzeni innych roślin.
Kwitnie głównie w maju, owocuje na przełomie maja i czerwca. Kwiaty zapylane są przez owady, a nasiona rozsiewane autochorycznie (samodzielnie) i być może anemochorycznie (przez wiatr). Nasiona kiełkują przede wszystkim w miejscach pozbawionych innych roślin. Osobniki leńca zacienione przez inne rośliny nie kwitną i nie owocują.

By ochronić i utrzymać tą cenną roślinę niezbędna jest więc czynna ochrona jej stanowisk, czyli z użyciem przysłowiowej siekiery.

Źródło: