Poroże to twardy, kostny twór wyrastający z tzw. możdżeni umiejscowionych na kościach czołowych czaszki. Poroże pełni rolę reprezentacyjną dla samców jeleniowatych, demonstrując ich siłę i możliwości reprodukcyjne. W okresie godowym dochodzi do walk samców, kiedy to poroże staje się ich orężem w starciach z konkurentami o większą liczbę samic. Po okresie godowym (w przypadku jeleni – rykowisku, łosi – bukowisku, danieli - bekowisku) poroże w zasadzie nie jest jeleniowi już potrzebne i zimą zostaje zrzucone. Rany na możdżeniach szybko się goją, a na miejscu zrzuconego poroża samiec nakłada nowe.

Przełom lutego i marca to czas, w którym byki jeleni rozpoczynają gubienie swoich poroży. Okres ten może trwać nawet do końca kwietnia. Łosie swoje poroża już zrzuciły (grudzień – luty). Czas zrzucania poroża jest indywidualną cechą danego osobnika i zależy w dużej mierze od jego wieku i kondycji fizycznej.

Szukanie zrzutów w ostatnich latach stało się bardzo popularna formą rekreacji.

Najbardziej zacięci poszukiwacze poroży (podobnie jak grzybiarze) potrafią dziennie przejść kilkanaście kilometrów po leśnych ostępach. Najpopularniejsze wśród zbieraczy zrzutów są poroża jeleni i łosi. Znalezione zrzuty należą do znalazcy, o ile zostały znalezione na terenie lasu gospodarczego. W ferworze poszukiwań pamiętajmy o zakazie wstępu na tereny rezerwatów przyrody czy upraw leśnych do 4 metrów wysokości oraz innych miejsc objętych zakazami wstępu (reguluje to ustawa o lasach). Nie zapominajmy także o etyce - pod żadnym pozorem nie należy niepokoić czy płoszyć zwierząt.