Asset Publisher
Położenie geograficznie
Na zdjęciu wodoczny jest grąd w Puszczy Białowieskiej
Na fotografii jezioro dystroficzne tzw. "suchar" w Rezerwacie Jezioro Kalejty, Nadleśnictwo Szczebra
Na zdjęciu widoczne jest siedlisko borowe w Puszczy Knyszyńskiej
Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych (RDLP) w Białymstoku, największa pod względem zasięgu terytorialnego (27 274,06 km2), położona jest w północno-wschodniej części Polski. Administruje lasami na terenie trzech województw: podlaskiego, części warmińsko-mazurskiego oraz na małym fragmencie w województwie mazowieckim.
Powierzchnia gruntów Skarbu Państwa w zarządzie dyrekcji białostockiej wynosi 627 168 ha (stan na 31.12.2024 r.), w tym:
- powierzchnia leśna – 593 819 ha,
- powierzchnia nieleśna – 33 349 ha.
W skład RDLP w Białymstoku wchodzi 31 nadleśnictw.
Według regionalizacji fizycznogeograficznej Polski (Solon i in. 2018), gdzie różnice w strukturze podłoża i rzeźbie terenu warunkują całościowy charakter danego obszaru, teren RDLP w Białymstoku obejmuje makroregiony:
- w części północnej – Pojezierze Litewskie, Pojezierze Mazurskie i niewielki fragment Niziny Staropruskiej,
- w części centralnej – Nizinę Północnopodlaską,
- w części zachodniej – Nizinę Północnomazowiecką,
- w części południowej – niewielki fragment Niziny Południowopodlaskiej.
Lasy RDLP w Białymstoku położone są na terenie dwóch krain przyrodniczo-leśnych, obejmujących tereny o podobnej szacie roślinnej i zbliżonym klimacie (Regionalizacja przyrodniczo-leśna Polski 2010):
- II. Kraina Mazursko-Podlaska,
- IV. Kraina Mazowiecko-Podlaska.
Północna część dyrekcji białostockiej charakteryzuje się krajobrazem młodoglacjalnym ze zróżnicowaną rzeźbą terenu i dużą ilością jezior. W części środkowej i południowej rozciągają się rozległe równiny. Region przecinają rozległe kompleksy torfowisk zajmujące część dorzeczy Biebrzy i Narwi. Zachowały się tam rozległe obszary szuwarów, turzycowisk, zarośli i lasów o charakterze bagiennym. Tereny te są ostoją licznych gatunków ptaków oraz środowiskiem życia łosia, bobra, wydry i innych gatunków zwierząt.
Znakiem rozpoznawczym dyrekcji białostockiej są duże, dobrze zachowane i zróżnicowane przyrodniczo kompleksy leśne. Puszcza Białowieska stanowi najlepiej zachowany kompleks lasu nizinnego w Europie, znajduje się na liście Światowego Dziedzictwa UNESCO. Pozostałe duże kompleksy leśne to: Puszcza Knyszyńska, Puszcza Augustowska, Puszcza Piska, Puszcza Borecka i Puszcza Romincka. Są one siedliskiem wielu gatunków zwierząt m.in.: wilka, rysia i żubra.
Lasy naszego regionu są główną ostoją żubra w Polsce. Niegdyś spotykany jedynie w Puszczy Białowieskiej dziś rozprzestrzenił się lub został introdukowany w pozostałych wielkich kompleksach leśnych RDLP w Białymstoku (poza Puszczą Piską)
