Podział stref zagrożenia lasów RDLP Białystok przedstawia poniższa mapka:

Strefa północna silnych zagrożeń przez szkodniki wtórne – z przewagą bogatych siedlisk, obejmuje puszcze: Borecką, Romincką, oraz Nadleśnictwo Giżycko i częściowo Suwałki. Dominują tutaj drzewostany z dużym udziałem świerka i występują zagrożenia od szkodników wtórnych. Pojawiają się zagrożenia od szkodników pierwotnych głównie drzewostanów liściastych: zwójki zieloneczki, piędzika przedzimka. Wśród patogenów grzybowych występują opieńki i huba korzeni.

Strefa silnych zagrożeń przez szkodniki liściożerne – występują tu słabe siedliska, głównie borowe, z dominacją sosny. Strefa ta obejmuje tereny Augustowskiej i Piskiej oraz nadleśnictwa Ełk, Rajgród i Nowogród. Przeważają tu zagrożenia ze strony szkodników pierwotnych charakterystycznych dla sosny: strzygoni choinówki, boreczników, barczatki sosnówki, poprocha cetyniaka i brudnicy mniszki. Lokalnie występują problemy ze szkodnikami wtórnymi oraz chorobami grzybowymi.

Strefa silnych zagrożeń przez szkodniki wtórne charakteryzuje się bogatymi siedliskami, z dużym udziałem świerka i obejmuje Puszcze Białowieską i Knyszyńską. Podobnie jak w Strefie 1 dominują zagrożenia od szkodników wtórnych i szkodników liściożernych drzewostanów liściastych: zwójki zieloneczki, piędzika przedzimka. Wśród patogenów grzybowych występują opieńki i huba korzeni.

Strefa słabych zagrożeń od szkodników owadzich charakteryzuje się małą lesistością, brakiem dużych kompleksów leśnych, dużych ich rozdrobnieniem, dużym udziałem lasów niepaństwowych i dużym udziałem zalesień na gruntach porolnych i obejmuje nadleśnictwa: Bielsk, Rudka, Łomża i częściowo Knyszyn bez obr. Knyszyn.  Lokalnie występują zagrożenia od szkodników pierwotnych i duże zagrożenia od chorób korzeni (huba korzeni).